Geen namaak Heemkunde

Broeder Gaëtan c.f.x.

Nog een familie van “Rond de Poldertorens'” die als voorbeeld mag aangewezen worden ! Op de hofstede Maneschijn, in de Maneschijn Polder, achter St—Anne ter Muiden, wonen de Heer en Mevrouw van de Vijvere met hun kinderen.

Daar moet je eens per gelukke binmenvallen om blij verrast te staan.
Daar wordt geen kollektie gehouden in namaak-oudheden, daar wordt niet alleen maar gepronkt met folklore. Daar leeft de Heemkunde!

Mij begroette vriendelijk een moderne boerin die bezig was fijne patisserie te bereiden. Zij deed mij rondkijken ... en “opkijken”. Een zeer fraaie 17e eeuwse Franse staande klok: het gewicht van de slinger is een grote fijn afgewerkte koperen spin. De alkoven waren bruinrood geschilderd, maar nu worden ze met uiterste zorg afgewassen : want zie, er komt een bijna ongeschonden, sierlijke beschildering bloot, vol lichte bloemenslingers en roze linten, werk uit het begin van de jaren 1700.

Hier een oude tinnen kan in Rococo; daar op de kachel een koperen koffiemoor, nog een koperen koffiekan; verder een keteltje, grote koperen braadpannen met lange stelen. “En, Eerwaarde, zei mijn vriendelijke gastvrouw, dat wordt hier alledaags gebruikt, hoor! Komt U even langs hier?” Waaraohtig, daar stond op de oude gemetsel de stoof in de achterkeuken, een dampende, glimmende koperen watermoor. “En kijk eens naar mijn mooie halve – deur. Ja, dit is een eiken bidbankje; mooi hé?

Dat heb ik in Brugge gekocht. Vindt U die ook fraai?” Dit laatste gold een Franse mahoniehouten leunstoel (geen zetel). Aan de muur in de gang hangen oude simpele gravures.

Hier houdt men het echte, ware en schone in eer ! En men heeft het dub bel lief omdat het dagelijks betast en gebruikt wordt. Buiten op het erf, spelen de kinderen met ijzeren en stenen kanonballen. ..

Want hier werd gevochten door Prins Maurits in 1604; en van 1604 tot 1609 was Maneschijn Polder een soldatenkamp, toen Spinola vruchteloos heeft gepoogd Sluis voor Spanje (en voor Brugge) terug te winnen. “Kijk zegt boer van de Vijvere, boven de deur staat 1445 en dan tekens , die niemand kan uitleggen.”

Wat leeft de folklore hier toch rijker en warmer dan in de dode kollekties van een moderne villa ! Ik drukte de wens uit, om eens met de Kring op Maneschijn- Hoeve te komen, ter gelegenheid van een heemkundige wandeling.

“Ja, doet U dat, Eerwaarde, zegde de lieftallige dame, U zijt altijd welkom.”
Dat doen we dan ook .