I. De Franse Periode (1792-1815)
Van de snel opeenvolgende politieke gebeurtenissen op het einde van het bewind van Jozef II, vinden we weinig sporen terug in de parochies van Knokke-Heist. Na de Brabantse Revolutie (1789) en de oprichting van de Republiek van de Verenigde Nederlandse Staten, verkocht de Westkapelse Sint-Sebastiaansgilde een aantal stukken int doen vanden eede van trouw aen ’t volck... en voor onderstand aan de Staeten.
De Oostenrijkers konden nog even hun macht herstellen. De Westkapelse Sint-Sebastiansgilde die zijn schakels had verkocht voor de Verenigde Nederlandse Staten, draaide mee met de wind en men dichtte:
In het jaer 1790 den moed die was soo groot van heel het Nederlant
’t Scheen al dat Keysers was, dat moest op het sant
Den arent lag gevelt dog voor korten tyd
En wij weer Keyssers syn, trots alle die benyd.
Maar in 1792 werden de Oostenrijkse Nederlanden geannexeerd bij Frankrijk. In 1793 kende men een tweede Oostenrijkse Restauratie. Ook in Westkapelle vetrokken boeren ende spanieren om de Franschen te helpen verjaeghen. Bij hun terugkeer schonk de parochies 5 tonnen bier aen degonne voor dese prochie opgetrocken hebben tegen de Fransche natie op den Paesnacht 1793.
Na hun overwinning bij Fleurus (1794) werden de Fransen terug meester in onze streken. Op 26 augustus 1794 werd Sluis ingenomen. De Nederlanden bleven bezet, maar er was geen sprake van veel oorlogsgeweld.
Napoleon zou Knokke hebben bezocht (cfr. kadertekst) in functie van de kustverdediging tegen een mogelijke Engelse inval. Het Hazegrasfort (bij de Hazegrassluis) werd opgeknapt (wordt dan ook soms het Frans Fort genoemd – na het bezoek van de Belgische koning Leopold I wordt het Leopoldfort genoemd). Ook kwam op de kust, op het einde van een duinenweg die vanuit het dorp van Knokke vertrok (latere Zeeweg en Lippenslaan) werd een ‘permanence’ of wachtpost met een kruitmagazijn gebouwd (op het latere Lichttorenplein)
Ook toen Napoleon verslagen werd (1815) en ons land onder het Koninkrijk der Nederland kwam, waren er geen militaire problemen.
J. De Belgische Onafhankelijkheid (1830)
Onmiddellijk na de Belgische Revolutie (1830) ondervonden onze parochies geen noemenswaardige oorlogslast. Pas veertien dagen na de aanstelling van koning Leopold I op 21 juli 1831 ondernamen de Nederlanders de Tiendaagse Veldtocht (van 2 tot 12 augustus 1831).
Twee Nederlandse kanonneerboten kwamen op 5 augustus het Zwin opgevaren. Onmiddellijk werd groot alarm geslagen en de Groene Jagers brachten in allerijl een kanon van Brugge naar het Hazegras waar enkele schoten werden gelost. Eén van de kanonneerboten liep vast op de oever en de andere boot nam de vlucht. De Belgische strijders gingen hun overwinning vieren in de herbergen van Westkapelle. Ondertussen kwamen enkele soldaten uit Sluis en staken de sluiswachterswoning van het Hazegras in brand.
De volgende dag kwam een versterking van 340 manschappen met een kanon in Westkapelle aan. Er volgde een schermutseling met de Nederlanders waarbij vier Belgen werden gedood en vijftien gewond. Dit betekende het einde van de strijd.
Deze gebeurtenissen hadden wel de aandacht gevestigd op het strategisch belang van het Hazegras. Het Hazegrasfort werd in staat van verdediging gebracht en kreeg de naam Fort Leopold. Het fort heeft echter nooit militaire activiteiten moeten trotseren.